Przemówienie na demonstracji / Rede auf die Demo: 25.11. gegen Gewalt an Frauen* und Mädchen
[Deutsch unten / English below]
Międzynarodowy Dzień Przeciw Przemocy Wobec Kobiet*
…Bo ja się uczę największej sztuki życia:
Uśmiechać się zawsze i wszędzie
I bez rozpaczy znosić bóle,
I nie żałować tego, co przeszło,
I nie bać się tego, co będzie!
Poznałam smak głodu
I bezsennych nocy (to było dawno),
I wiem, jak kłuje zimno,
Gdy w kłębek chciałbyś skulony
Uchronić się od chłodu.
I wiem, co znaczy lać łzy niemocy
W niejeden dzień jasny,
Niejedną noc ciemną.
I nauczyłam się popędzać myślami
Czas, co bezlitośnie lubi się dłużyć,
I wiem, jak ciężko trzeba walczyć z sobą,
Aby nie upaść i nie dać się znużyć
Nie kończącą zda się drogą…
I dalej uczę się największej sztuki życia:
Uśmiechać się zawsze i wszędzie,
I bez rozpaczy znosić bóle,
I nie żałować tego, co przeszło,
I nie bać się tego, co będzie!
(Fort VII, Poznań)
Wiersz Ireny Bobowskiej, młodej poetki z Poznania, działaczki konspiracyjnej, którą Gestapo złapało i uwięziło, a następnie została ścięta w 1942 roku w Ploetzensee w Berlinie. Miała tylko 22 lata. Była jedną z milionów ofiar nazizmu. Jedną z wielu ofiar zbrodni na ludzkości.
W czasach wojen kobiety* i dziewczynki stają się ofiarami, są mordowane i gwałcone. Wojny, które są wywoływane przez mężczyzn, właściwie przez chłopców, którzy ze swoich zabaw nie wyrośli, którzy niszczą. Cała starożytna i nowożytna historia cywilizacji opiera się na wojnach, przemocy i gwałtach. W czasach pokoju… czy jest inaczej?
Kobiety nadal są mordowane, sprzedawane, zniewalane. Co więcej, kobiety są nadal bite, gwałcone, są ofiarami przemocy fizycznej i psychicznej. Kobiety nadal są dyskryminowane, traktowane nierówno przez system i instytucje państwowe i dzieje się to na całym świecie. Kobiety są odczłowieczane, izolowane. Kobiety są ofiarami mowy nienawiści i krzywdzących stereotypów na każdym kroku.
Przemoc wobec kobiet jest systemowa, systematyczna, symboliczna, historyczna, ekonomiczna, fizyczna, psychiczna, polityczna, kulturowa i domowa. Ani Konwencja Stambulska ani żadne inne prawa nie chronią kobiet ani dziewczynek. Paragrafy Konwencji to za mało, słowa to za mało, papier, to za mało.
A wszystko zaczęło się od plemnika. Nie, nie chodzi o ciążę. Chodzi o mizoginię. Odkąd człowiek pierwotny zrozumiał, że do stworzenia życia potrzebny jest plemnik, skończył się matrocentryzm a kobieta jako bogini dająca życie spadła z piedestału / nieboskłonu. Ta pogarda i nienawiść, a nawet zazdrość mężczyzn stała się podstawą wielu kultur starożytnych. Bogini Matka i Bogini Córka zniknęły, zastąpili je bogowie ojcowie. Hammurabi (1750 pne) w swoim Kodeksie przypieczętował patriarchalny porządek społeczny. Wykuł go w kamieniu. Dalej było podobnie.
I dziś jest tak samo, pomimo wielu prób zmiany. Nadal nasza kultura opiera się na religii, a religia opiera się na patriarchacie, jej readykalne oblicza dyskryminują kobiety i dziewczynki, są powodem nadal obecnej przemocy wobec kobiet. Co więcej, ta przemoc staje się znów sankcjonowana. Przykład? Agenda Europe.
Ultrakonserwatywna “Agenda Europe”, utworzona w 2013 r., jest paneuropejską chrześcijańską siecią ekstremistyczną, która opowiada się za “przywróceniem naturalnego porządku”, czyli – zniesieniem małżeństw homoseksualnych, aborcji, rozwodów i antykoncepcji.
Setki osób i organizacji tworzących Agenda Europe pochodzi z bardzo różnych środowisk, krajów i sfer, ale łączy je jedno: chrześcijańskie pochodzenie.
Jak bardzo są one niebezpieczne, można przekonać się niemal codziennie. Na przykład w Polsce.
W Polsce to nie rządząca partia PiS chce zakazać prawa do aborcji, to instytucje anti-choice, takie jak Ordo Iuris, część Agendy Europe, czy inne stowarzyszenia i organizacje anti-choice.
W dniu 1 grudnia 2021 r. w Sejmie RP odbędzie się czytanie projektu obywatelskiego ustawy organizacji anti-choice, w którym proponuje się kary więzienia za aborcję. Projekt zakłada karę pozbawienia wolności od 5 lat do 25 lat lub dożywocie za umyślne spowodowanie śmierci istoty ludzkiej – urodzonej lub “poczętej”. Kilka dni temu Ministerstwo Zdrowia zaproponowało, aby od 1 stycznia 2022 r. ciąże znalazły się w systemie informacji medycznej. Wszyscy pracownicy służby zdrowia są zobowiązani do zgłaszania ciąż.
Jak drastyczne w Polsce jest prawo reprodukcyjne świadczy choćby śmierć Izabeli z Pszczyny, której odmówiono aborcji w przypadku zagrożenia jej życia. To nie pierwsza ofiara, niestety pewnie nie ostatnia.
Każdego dnia kobiety tracą życie i każdego dnia stają się ofiarami przemocy.
Powinnyśmy mieć oczy szeroko otwarte, ponieważ mizoginistyczni fanatycy są wszędzie, nawiązują kontakty i sieciują się ponad granicami. Dlatego my również wzywamy do solidarności transgranicznej w walce z przemocą wobec kobiet i dziewcząt.
Mordując jedną z nas, mordują nas wszystkie. Ale my się nie damy i za jedną z nas, stać będziemy wszystkie. Będziemy nadal walczyć o jedną z nas, o każdą z nas, o nas wszystkie.
———
Niech nasz krzyk będzie słyszany!
Minuta krzyku w kierunku Czerwonego Ratusza! Global Scream!
Anna Krenz
**************************************
Tag gegen Gewalt an Frauen* und Mädchen*
25.11.2021
… Weil ich die größte Kunst des Lebens lerne:
Jederzeit und überall zu lächeln
Und den Schmerz ohne Verzweiflung zu ertragen,
Und nicht zu bereuen, was vergangen ist,
Und keine Angst haben vor dem, was sein wird!
Ich kenne den Geschmack von Hunger
Und schlaflose Nächte (das ist lange her)
Und ich weiß, wie kalt es sticht
Wenn du dich zu einem Ball zusammenrollen möchtest
Dich vor Kälte schützen.
Und ich weiß, was es bedeutet, Tränen der Hilflosigkeit zu vergießen
An vielen hellen Tagen
Und einer dunklen Nacht.
Und ich habe gelernt, die Zeit voran zu treiben,
Die sich gnadenlos hinzieht,
Und ich weiß, wie hart man sich selbst bekämpfen muss
Um nicht zu fallen und nicht zu ermüden,
Dass der Weg endlos zu sein scheint…
Und ich lerne immer noch die größte Kunst des Lebens:
Jederzeit und überall zu lächeln
Und den Schmerz ohne Verzweiflung zu ertragen,
Und nicht zu bereuen, was vergangen ist,
Und keine Angst haben vor dem, was sein wird!
Übersetzung: Ewa Maria Slaska
Ein Gedicht von Irena Bobowska, einer jungen Dichterin aus Poznań, einer Widerstandskämpferin, die von der Gestapo gefasst, inhaftiert und 1942 im Berliner Plötzensee enthauptet wurde. Sie war nur 22 Jahre alt. Sie war eines der Millionen von Opfern des Nationalsozialismus. Eines der vielen Opfer von Verbrechen gegen die Menschlichkeit.
In Zeiten des Krieges werden Frauen* zu Opfern, sie werden ermordet und vergewaltigt. Kriege, die von Männern verursacht werden, eigentlich von Jungen, die aus ihren Spielen nicht herausgewachsen sind, die nur zerstören. Die gesamte antike und moderne Geschichte der Zivilisation beruht auf Kriegen, Gewalt und Vergewaltigung. In Zeiten des Friedens … ist das anders?
Frauen* werden immer noch ermordet, verkauft und versklavt. Frauen werden immer noch geschlagen, vergewaltigt und sind physischer und psychischer Gewalt ausgesetzt. Frauen werden nach wie vor vom System und von staatlichen Institutionen diskriminiert und ungleich behandelt und das überall auf der Welt. Frauen werden entmenschlicht und isoliert. Frauen sind ständig Opfer von Hassreden und verletzenden Klischees.
Gewalt gegen Frauen* ist systemisch, systematisch, symbolisch, historisch, wirtschaftlich, physisch, psychisch, politisch, kulturbedingt und häuslich. Weder die Istanbul-Konvention noch andere Gesetze schützen Frauen und Mädchen. Gesetze der Konvention sind nicht genug, Wörter alleine sind nicht genug, Papier ist nicht genug.
Und alles begann mit einem Spermium. Nein, es geht nicht um Schwangerschaft. Es geht um Frauenfeindlichkeit. Seit der primitive Mensch erkannt hat, dass ein Spermium nötig ist, um Leben zu erschaffen, endete der Matrozentrismus und die Frau als lebensspendende Göttin fiel vom Sockel/Himmel. Diese Verachtung, dieser Hass und sogar die Eifersucht auf die Menschen wurden zur Grundlage vieler alter Kulturen. Die Muttergöttin und die Tochtergöttin verschwanden und wurden durch die Vatergötter ersetzt. Hammurabi (1750 v. Chr.) besiegelte die patriarchalische Gesellschaftsordnung in seinem Gesetzbuch. Er hat es in Stein gemeißelt! So ging es auch weiter.
Und so ist es auch heute noch, trotz vieler Versuche, es zu ändern. Unsere Kultur basiert auf Religion und die Religion basiert immer noch auf dem Patriarchat, deren extremen Fraktionen sind der Grund für die Gewalt gegen Frauen. Mehr noch, diese Gewalt wird wieder sanktioniert. Ein Beispiel? Agenda Europe.
Die 2013 gegründete ultrakonservative “Agenda Europe” ist ein weltweites christlich-extremistisches Netzwerk, das sich für die “Wiederherstellung der natürlichen Ordnung” einsetzt, d. h. für die Abschaffung von Homo-Ehe, Abtreibung, Scheidung und Verhütung.
Hunderte Personen und Organisationen, aus denen sich die Agenda Europe zusammensetzt, kommen zwar aus den verschiedensten Bereichen und Länder, haben aber alle eines gemeinsam: einen fanatischen christlichen Glaubenshintergrund.
Wie gefährlich sie sind, sieht man fast jeden Tag. Ein Beispiel aus Polen.
In Polen es ist nicht unbedingt die regierende Partei PiS, die so fanatisch das Recht an Abtreibung verbieten will, es sind Anti-Choice Institutionen wie Ordo Iuris, Teil der Agenda Europe oder andere Anti-choice Vereine und Organisationen.
Am 1. Dezember 2021, findet im polnischen Parlament eine Lesung eines Bürgergesetz statt, das Gefängnisstrafen für Abtreibungen vorschlägt. Das Projekt geht von einer Gefängnisstrafe von 5 Jahren bis 25 Jahren oder einer lebenslangen Haftstrafe für die vorsätzliche Herbeiführung des Todes eines Menschen – geboren oder “gezeugt”.
Wie drastisch die Reproduktive Rechte in Polen sind, zeigt der Tod von Izabela aus Pszczyna, der eine Abtreibung verweigert wurde, wenn ihr Leben in Gefahr war. Dies ist nicht das erste Opfer und leider wahrscheinlich auch nicht das letzte.
Wir sollten die Augen offen halten, denn frauenfeindliche Fanatiker sind überall, die vernetzen sich über die Grenzen hinweg. Deshalb rufen auch wir zur grenzüberschreitenden Solidarität im Kampf gegen Gewalt gegen Frauen und Mädchen auf. Wenn sie einen von uns ermorden, ermorden sie uns alle. Aber wir werden nicht aufgeben, und wir alle werden uns für einen von uns einsetzen. Wir werden weiterhin für einen von uns kämpfen, für jeden von uns – für uns alle.
Lasst unseren Aufschrei hören!
Global Scream!
Anna Krenz
***************************************
A poem by Irena Bobowska, a young poet from Poznań, a resistance fighter who was caught by the Gestapo, imprisoned and beheaded in Berlin’s Plötzensee in 1942. She was only 22 years old. She was one of the millions of victims of Nazism. One of the many victims of crimes against humanity.
In times of war, women* become victims, they are murdered and raped. Wars caused by men, actually boys who have not grown out of their games, who only destroy things. The entire ancient and modern history of civilization is based on wars, violence and rape. In times of peace … is it different?
Women* are still murdered, sold and enslaved. Women are still beaten, raped and subjected to physical and psychological violence. Women are still discriminated against and treated unequally by the system and state institutions, and all over the world. Women are dehumanized and isolated. Women are constantly victims of hate speech and hurtful stereotypes.
Violence against women* is systemic, systematic, symbolic, historical, economic, physical, psychological, political, cultural, and domestic. Neither the Istanbul Convention nor other laws protect women and girls. Convention laws are not enough, words alone are not enough, paper is not enough.
And it all started with a sperm. No, it is not about pregnancy. It’s about misogyny. Since primitive man realized that a sperm was necessary to create life, matrocentrism ended and woman as a life-giving goddess fell from her pedestal/sky. This contempt, hatred and even jealousy of man became the basis of many ancient cultures. The mother goddess and daughter goddess disappeared and were replaced by the father gods. Hammurabi (1750 BC) sealed the patriarchal social order in his code of laws. He set it in stone! And so it went on.
And so it is still today, despite many attempts to change it. Our culture is based on religion and religion is still based on patriarchy, its extreme factions are the reason for violence against women. Even more, this violence is sanctioned again. An example? Agenda Europe.
Founded in 2013, the ultra-conservative “Agenda Europe” is a worldwide Christian extremist network that advocates the “restoration of the natural order,” i.e., the abolition of gay marriage, abortion, divorce, and contraception. Hundreds of individuals and organizations that make up Agenda Europe come from a wide variety of backgrounds and countries, but they all have one thing in common: a fanatical Christian faith background.
How dangerous they are can be seen almost every day. An example from Poland.
In Poland it is not necessarily the ruling party PiS that so fanatically wants to ban the right to abortion, it is anti-choice institutions like Ordo Iuris, part of Agenda Europe or other anti-choice associations and organizations.
On December 1, 2021, in the Polish Parliament there will be a reading of a civil law that proposes prison sentences for abortions. The project goes from a prison sentence of 5 years to 25 years or life imprisonment for intentionally causing the death of a human being – born or “conceived.”
The drastic nature of reproductive rights in Poland is shown by the death of Izabela from Pszczyna, who was denied an abortion when her life was in danger. This is not the first victim and, unfortunately, probably not the last.
We should keep our eyes open, because misogynist fanatics are everywhere, they network across borders. Therefore, we also call for cross-border solidarity in the fight against violence against women and girls. If they murder one of us, they murder us all. But we will not give up, and we will all stand up for one of us. We will continue to fight for one of us, for each of us – for all of us.
Let our scream be heard!
Global Scream!
***************************************
Więcej o Irenie Bobowskiej, naszej bohaterce/ Mehr über Irena Bobowska, unsere Heldin: www.dziewuchyberlin.org/2021/03/11/irena-bobowska-die-vergessene-heldin-zapomniana-bohaterka/
Fotos: Dorota Szpajda
